Zbigniew Zieliński (architekt)

---

Życiorys

W 1925 roku Zbigniew Zieliński uzyskał maturę w gimnazjum im. I. Paderewskiego w Poznaniu. Dalsza edukacja doprowadziła go do otrzymania dyplomu inżyniera architekta w 1931 roku na Politechnice, znajdującej się w wolnym Mieście Gdańsku. Już w 1932 roku rozpoczął swoją karierę zawodową, zatrudniając się w Pracowni Urbanistycznej Miasta Poznania.

Rok 1940 przyniósł przymusowe wysiedlenie, jednak Zieliński powrócił do Poznania w 1945 roku, gdzie objął stanowisko kierownika Wydziału Planowania i Rozbudowy Miasta. W tym okresie, jako współprojektant centrum miasta, współpracował z Janiną Czarnecką, tworząc koncepcję zagospodarowania zieleni w Poznaniu. Dodatkowo, wykonał projekt odbudowy Starego Rynku.

Współpraca z miastem przyniosła mu również rolę głównego konsultanta oraz autora projektu rekonstrukcji Wagi Miejskiej na Starym Rynku w Poznaniu. Jego zespół zyskał uznanie, otrzymując nagrodę państwową II stopnia w 1956 roku za projekt odbudowy Starego Miasta.

W latach 1947–1953 Zbigniew Zieliński prowadził zajęcia na Szkole Inżynierskiej w Poznaniu, dzieląc się swoją wiedzą z młodymi architektami. W 1959 roku zasilił zespół Muzeum Historii Miasta Poznania, gdzie kontynuował działalność aż do swojej śmierci 21 kwietnia 1968 roku, pozostawiając trwały ślad w architekturze i urbanistyce Poznania.

Upamiętnienia

W dniach upamiętnienia osiągnięć prof. Zbigniewa Zielińskiego, znanego architekta, miały miejsce istotne wydarzenia, które oddały mu cześć.

Na przykład, 3 października 2003 roku miało miejsce odsłonięcie tablicy pamiątkowej, która znajduje się na północnej ścianie poznańskiej Wagi.

Następnie, w 2006 roku, profesor Zieliński został uhonorowany pośmiertnie poprzez przeniesienie jego prochów na cmentarz Zasłużonych Wielkopolan.

---

Oceń: Zbigniew Zieliński (architekt)

---