Jezioro Kierskie

---

Informacje ogólne

Jezioro Kierskie znajduje się w zachodniej części, w golęcińskim obszarze zieleni. Powierzchnia jego wód według różnych źródeł szacowana jest na wartości wahające się od 285,0 ha do 310,0 ha, a konkretne liczby oscylują pomiędzy 288,1 ha.

Jezioro usytuowane jest na wysokości 72,0 m n.p.m., z niewielką różnicą w pomiarach wynoszącą 71,9 m n.p.m. Średnia głębokość tego akwenów waha się od 10,1 m do 11,0 m, co również znajduje odzwierciedlenie w różnych opracowaniach, które podają długości głębokości na poziomie 10,8 m.

W odniesieniu do maksymalnej głębokości, dane wskazują wartości od 34,1 m do 37,6 m, w tym także 36,0 m jako popularny zakres. Całkowita długość linii brzegowej jeziora przekracza 12 km.

Czystość

Badania, które miały miejsce w 2003 roku, wskazały, że wody tego jeziora klasyfikują się do III klasy czystości, co oznacza, że są one dostateczne pod względem jakości. Dodatkowo, jezioro zostało przypisane do II kategorii podatności na degradację, co sugeruje umiarkowane zagrożenie jego ekosystemu.

Już w 1988 roku rozpoczęto działania mające na celu poprawę stanu środowiska wodnego. W tej pierwszej fazie rekultywacji zainstalowano trzy aeratory typu Ekoflox w rejonie najgłębszego fragmentu zbiornika, co miało na celu zwiększenie natlenienia wód, a tym samym wspomóc procesy oczyszczania jeziora.

Przyroda

Na wschodnim brzegu jeziora Kierskiego można zaobserwować wyróżniającą się roślinność łąk podwodnych. Właśnie tam, w płytkich wodach, rozwija się niesamowity kobierzec ramienic, który ciągnie się wzdłuż niemal całego wybrzeża.

W miarę zagłębiania się w wodę, można natrafić na kolejne gatunki roślin, w tym rdestnice i moczarki. Na większych głębokościach pojawia się rzęsa trójrowkowa, która adaptuje się do warunków podwodnych. Roślinność ta osiąga głębokość do 5-6 metrów, w szczególnych przypadkach nawet do 9 metrów, gdzie odnaleziono pojedyncze rzęsy.

Odkrycia te pochodzą z badań przeprowadzonych w 1932 roku, które ukazują bogactwo ekosystemu tego jeziora oraz jego niezwykłe warunki dla życia roślinności wodnej.

Wykorzystanie

Jezioro Kierskie jest cenionym w całym kraju miejscem, które przyciąga miłośników sportów wodnych. Oferuje doskonałe warunki zarówno dla żeglarzy, jak i pasjonatów bojerów. Na jego brzegach znajduje się jedno chronione kąpielisko – w Krzyżownikach, a także wiele ośrodków wypoczynkowych, które zapewniają idealne miejsce na relaks i aktywny wypoczynek.

Co roku nad Jezioro Kierskie przybywają zawodnicy na odbywające się tu zawody „Wpław przez Kiekrz”, które cieszą się dużą popularnością. To wydarzenie przyciąga uczestników z całego kraju oraz fanów z innych miejsc, tworząc niezapomnianą atmosferę. Dodatkowo, w roku 1984 miało miejsce historyczne wydarzenie – odbyły się tutaj pierwsze w Polsce zawody triathlonowe, co czyni Jezioro Kierskie prawdziwą perłą wśród lokalnych atrakcji sportowych.

Badania historyczne

W 1927 roku Julian Rzóska z Polskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk przeprowadził szczegółowe badania dotyczące limnologii Jeziora Kierskiego. Jego prace obejmowały różne aspekty, takie jak: termikę, budżet tlenowy, przejrzystość wody, a także analizę fauny i planktonu. Na podstawie tych obserwacji, zbiornik został sklasyfikowany jako jezioro eutroficzne, co umiejscowiło go w typie Plumosus-Bathophilus według kryteriów Thienemanna-Lundbecka.

W latach 1928–1929, badania nad chruścikami w jeziorze prowadziła J. Jakubisiakowa. Jej prace zaowocowały identyfikacją 34 gatunków chruścików, w tym trzech, które były nowością dla Polski: Leptocerus tineiformis, Ceraclea annulicornis oraz Beraea maurus. Dodatkowo, zidentyfikowała dwadzieścia gatunków nowych dla zachodniej Polski w ówczesnych granicach.

W tych samych latach W. Krach zajął się badaniem fauny chrząszczy wodnych występujących w jeziorze oraz jego okolicach. Jego prace wykazały obecność 83 gatunków tych owadów oraz 4 odmian. Co istotne, w owym czasie po raz pierwszy w regionie Poznania stwierdzono występowanie kilkunastu zidentyfikowanych gatunków chrząszczy.

Dłubanka

W roku 1911 lokalny rybak, znany jako Dreczkowski, odkrył, a następnie wydobył z wody uszkodzoną łódź, która nazywana jest dłubanką. Znajdowała się ona w pobliżu brzegu od strony Psarskiego. Dreczkowski przekazał ten niezwykły egzemplarz nauczycielowi Vorwerkowi, który postanowił ofiarować znalezisko Muzeum Cesarza Fryderyka w Poznaniu.

Łódź miała długość 3,88 metra, szerokość 60 cm oraz wysokość 34 cm. Wnętrze było wyposażone w grodz z drewna. Po przeprowadzeniu szczegółowych oględzin, stwierdzono, że ten egzemplarz nigdy nie został ostatecznie wykończony, co sugeruje, że najprawdopodobniej nie pływał. Natomiast badania dendrochronologiczne ujawniły, że łódź została stworzona wkrótce po roku 1394.

---

Oceń: Jezioro Kierskie

---