Pasaż Apollo w Poznaniu


Pasaż Apollo w Poznaniu to historyczny szlak pieszy, który ma swoje miejsce w zachwycającej architekturze stolicy Wielkopolski. Spina on ulice Ratajczaka i Piekary, tworząc unikalny ciąg komunikacyjny w sercu miasta.

Ta urokliwa przestrzeń jest częścią Osiedle Stare Miasto, które kusi turystów bogatą historią oraz niezwykłymi atrakcjami.

Historia

Pasaż Apollo to historyczny kompleks handlowy i rozrywkowy, który ma swoje korzenie w roku 1846. To właśnie wtedy kupiec Conrad Lambert otworzył popularny ogródek rozrywkowy nazwany „Odeon”. W kolejnych latach, m.in. w 1859, 1874, 1898 i 1912, miejsce to było systematycznie rozwijane, co było wynikiem znaczącego zainteresowania poznaniaków ogródkami piwno-rozrywkowymi, znanymi jako établissements, takimi jak Willa Flora.

Lokalizacja „Odeonu” tuż przy centrum miasta stanowiła jego wielką zaletę, zwłaszcza że większość tego typu obiektów znajdowała się raczej w dzielnicach Jeżycach lub wzdłuż Drodze Dębińskiej. Miejsce to oferowało różnorodne formy rozrywki – od biesiad, przez potańcówki, aż po przedstawienia teatralne, które odbywały się w pięknie zbudowanej muszli koncertowej. W małym czasie do repertuaru wprowadzono także projekcje filmowe.

Po zakończeniu I wojny światowej, zarząd nad Pasażem objęli Polacy, a wśród nich byli Józef Czepczyński oraz Jan Łuczak. Właśnie oni są odpowiedzialni za budowę nowoczesnego kina „Apollo”, które funkcjonuje do dzisiaj. Warto zaznaczyć, że 26 września 1926 roku w tym miejscu miały miejsce uroczystości ku czci zmarłego Rudolfa Valentino. Natomiast 21 lutego 1930 roku odbyła się tutaj premiera pierwszego w Poznaniu filmu dźwiękowego, którym był „Upadły anioł” z popularnym wówczas Garym Cooperem. Znanym również tytułem po II wojnie światowej, wyświetlonym w tym kinie, był radziecki film „O szóstej rano”, którego premiera miała miejsce 7 lipca 1945 roku.

W okresie międzywojennym na terenie Pasażu funkcjonował też elitarny „Palais de Danse”, uznawany za najwytworniejszy lokal kabaretowy w Polsce. W „Palais de Danse” odbywały się występy kabaretowe, dancingi oraz różnorodne imprezy taneczne. Urok temu miejscu dodawał seledynowy coctail-bar, w którym serwowano doskonałe drinki, a sprawy osobiste można było załatwić w prywatnych gabinetach towarzyskich. Na zewnątrz lokalu znajdowała się muszla koncertowa, stoliki oraz piękna fontanna. W tym okresie zatrudniano tu nawet 60 pracowników.

Warto również wspomnieć, że 20 września 1939 roku, czyli dziesięć dni po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, w miejscowej Pracowni Haftu Artystycznego Stefanii Perskiej miało miejsce pierwsze w Poznaniu konspiracyjne zebranie podziemia antynazistowskiego. Uczestniczyli w nim m.in. Cyryl Ratajski, Adolf Rafał Bniński, Adam Poszwiński oraz Stanisław Marciniak.

Po zakończeniu II wojny światowej pierwszą restauracją, która rozpoczęła działalność w tym miejscu, był lokal znajdujący się w podziemiach kina Apollo prowadzony przez Ludwika Gbiorczyka, a jego otwarcie miało miejsce 16 czerwca 1945 roku.

Pasaż Apollo dzisiaj

W 1920 roku, obecny kształt Pasażu Apollo został nadany przez Adama Ballenstaedta, który współpracował z utalentowanym rzeźbiarzem Mieczysławem Lubelskim oraz autorem polichromii w kinie – Ignacym Wremblem. Zaledwie kilka lat później, w 1927 roku, w pobliskiej uliczce otworzono kino „Metropolis”, które mogło pomieścić 900 widzów, jednak zniszczono je w 1945 roku. Pasaż obejmował także hotel oraz łaźnię, które cieszyły się popularnością w swoim czasie.

Aktualnie, Pasaż Apollo wciąż pełni swoje funkcje, szczególnie po remoncie, który miał miejsce na początku XXI wieku. W tym charakterystycznym miejscu można nie tylko oglądać filmy, ale także korzystać z różnorodnych restauracji serwujących kuchnię egzotyczną oraz odkrywać niszowe sklepy, w tym profesjonalną księgarnię kartograficzną, w której miłośnicy map znajdą coś dla siebie.

Bezpośrednio obok Pasażu mieszczą się wieżowce na Piekarach, które dodają tej lokalizacji nowoczesnego klimatu. Dodatkowym atutem w okolicy jest budynek kina Apollo, które powstało w 1874 roku, a które w późniejszych latach było przebudowywane w 1898, 1912 i 1920 roku, by zostać odbudowanym w 1945 roku. Obok znajduje się również ogród restauracyjny, który posiada muszlę koncertową oraz krąg taneczny, oferując tym samym wyjątkowe miejsce do spędzania wolnego czasu.

Dojazd

Do Pasażu Apollo w Poznaniu można dotrzeć tramwajami kursującymi na liniach 2, 3, 5, 9, 13 oraz 16, które zatrzymują się na przystanku Marcinkowskiego. Po wysiadaniu z tramwaju, należy przebyć około dwustu metrów pieszo, aby dotrzeć do celu.

Przypisy

  1. Piotr Bojarski, Poznaniacy przeciwko swastyce, Warszawa: Agora, 2015, s. 7-8.
  2. Zbigniew Kopeć, Poznań między wojnami. Opowieść o życiu miasta 1918–1939, Łódź: Księży Młyn, 2013, s. 86.
  3. Zbigniew Kopeć, Poznań między wojnami. Opowieść o życiu miasta 1918–1939, Łódź: Księży Młyn, 2013, s. 101.
  4. Tadeusz Świtała, Poznań w 1926 (część druga), w: Kronika Miasta Poznania, nr 3/1988, s. 96.
  5. Tadeusz Świtała, Poznań 1945. Kronika Wydarzeń, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1986, s. 211.
  6. Tadeusz Świtała, Poznań 1945. Kronika Wydarzeń, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1986, s. 231.

Oceń: Pasaż Apollo w Poznaniu

Średnia ocena:4.53 Liczba ocen:16