Ulica Gąsiorowskich w Poznaniu

W czasach zaboru pruskiego, ulica znana była jako Allee-Strasse, co w tłumaczeniu oznacza ulicę alejową. Podczas niemieckiej okupacji zmieniła się na Hegendorferstrasse, nawiązując tym samym do postaci Krzysztofa Hagendorfera. Z kolei południowa strona ulicy, która jest przerwana przez wylot ulicy Małeckiego, została zabudowana trzypiętrowymi domami mieszkalnymi z przełomu XIX i XX wieku, charakteryzującymi się dość przeciętną architekturą.

Na narożniku ulicy Kolejowej znajduje się budynek, który został gruntownie przebudowany z dawnej willi fabrykanta Napoleona Urbanowskiego. Od 1913 roku aż do 29 października 2010 roku mieścił się tutaj Poznański Zakład Ortopedyczny, który należał do Caritasu. Przed jego likwidacją był to Wielkopolskie Centrum Ortopedii i Chirurgii Urazowej im. Ireneusza Wierzejewskiego, a jego powstanie zawdzięczało Bronisławowi i Helenie Gąsiorowskim, którzy są patronami tej ulicy.

Nazwa ulicy również przypomina osobę Ludwika Gąsiorowskiego (1807–1863), który był lekarzem, historykiem medycyny, a także powstańcem z lat 1831 oraz 1848. Warto również zauważyć, że jednym z organizatorów szpitala był Ireneusz Wierzejewski, a w szpitalu tym pracował m.in. znany profesor Wiktor Dega. Z drugiej strony ulicy przeważa natomiast zabudowa magazynowa, w dużej mierze należąca do dawnego tartaku Treugotta Girbiga. Wiele z tych faktów świadczy o bogatej historii i znaczeniu, jakie ulica Gąsiorowskich miała dla tego rejonu Poznania.