Ulica Kanałowa w Poznaniu

Interesująca jest etymologia nazwy ulicy, która pochodzi od podziemnego cieku wodnego, przepływającego z bardziej zachodniej lokalizacji, gdzie znajduje się ul. Berwińskiego. Przez lata, około 1900 roku, Kanałowa zyskała zwartą zabudowę czynszową po obu stronach, która wciąż przyciąga uwagę mieszkańców oraz turystów.

Jednym z najwcześniejszych obiektów architektonicznych tej ulicy jest kamienica pod numerem 17, wybudowana w 1895 roku, charakteryzująca się okazałym stiukowym portalem z postaciami atlantów, zaprojektowana przez Treugotta Girbiga, znanego właściciela tartaku. Z lat około 1910 pochodzi modernistyczny dom narożny przy Kanałowej 8-9 oraz Kolejowej 55-55a, którego projektantem był Kazimierz Ulatowski lub Kazimierz Ruciński. Warto również wspomnieć o secesyjnym budynku pod numerem 3/4, wzniesionym około 1903 roku przez Ludwika Frankiewicza. Obecnie mieści się w nim jeden z najstarszych salonów fryzjerskich w dzielnicy, a w narożnym lokalu sklepowym zachowały się resztki secesyjnego oszklenia.

Wspomnienia o życiu na ulicy Kanałowej oraz Łazarzu w okresie międzywojennym pozostawił Henryk Bomski, dawny lokator kamienicy pod numerem 16, która niestety została zniszczona w 1945 roku i zastąpiona nowym budynkiem.