Maria Trzeciakowska


Maria Trzeciakowska, znana również z domu Dolata, to postać wyjątkowa, która na zawsze wpisała się w historię Polski. Urodziła się 16 listopada 1928 roku w Poznaniu, a niestety odszedł z tego świata 29 maja 1989 roku w tym samym mieście.

Była polską regionalistką, która w swojej pracy podejmowała się wielu inicjatyw mających na celu promowanie lokalnej kultury. Jej działalność miała ogromny wpływ na zachowanie tradycji regionalnych oraz na rozwój świadomości kulturowej w Polsce.

Życiorys

Maria Trzeciakowska urodziła się w rodzinie robotniczej, której przedstawicielem był Andrzej Dolata oraz jego żona, Katarzyna z Ogrodowczyków. W 1939 roku jej edukacja w szkole podstawowej przy ul. Jarochowskiego w Poznaniu została przerwana z powodu wybuchu II wojny światowej; w tamtym czasie udało jej się ukończyć zaledwie cztery klasy. Już od lipca 1941 roku była zmuszana przez hitlerowskie władze do zatrudnienia w zakładach amunicyjnych DWM, co było dawną formą zakładów H. Cegielski. W roku 1943 została deportowana do zakładów w Karlsruhe, gdzie wykonywała prace jako tokarz i szlifierz w fabryce w Grötzingen.

Dnia 10 sierpnia 1945 roku, po wojnie i przez Czechosłowację, Maria powróciła do Poznania, gdzie w 1946 roku dokończyła swoje nauki w szkole podstawowej. Następnie przeniosła się do Krakowa, gdzie kontynuowała edukację w gimnazjum w Krzeszowicach. W 1949 roku ponownie osiedliła się w Poznaniu, gdzie podjęła pracę w Narodowym Banku Polskim jako urzędniczka. Maturę zdała w 1953 roku w liceum dla pracujących. Od 1963 roku jej kariera zawodowa skupia się na szkolnictwie dla dorosłych oraz nauczaniu w szkole podstawowej przy ul. Kanclerskiej w Poznaniu.

W 1955 roku poślubiła Lecha Trzeciakowskiego, historyka, co wzbudziło w niej zainteresowanie historią, szczególnie historią regionalną. W miarę upływu czasu zaczęła gromadzić materiał dotyczący codziennego życia Wielkopolan oraz Poznaniaków, w szczególności w czasach zaboru pruskiego. Jej praca zaowocowała publikacjami w takich czasopismach jak Nurcie oraz Expressie Poznańskim. Z biegiem lat wyspecjalizowała się w tworzeniu indeksów do naukowych prac, dotyczących historii Wielkopolski w okresie zaborów.

Maria Trzeciakowska jest również współautorką książki popularnonaukowej „W dziewiętnastowiecznym Poznaniu”, napisaną razem z Lechem, która stała się pierwszym, obszernym opracowaniem codziennego życia w XIX wieku w Poznaniu. Po przejściu na emeryturę w 1969 roku nadal angażowała się w działania kulturowe. W 1984 roku oboje otrzymali prestiżową Nagrodę Miasta Poznania w dziedzinie kultury i sztuki za swoje osiągnięcia i wkład w rozwój regionalnej kultury.

Życie prywatne

Maria Trzeciakowska była matką dwojga dzieci. Z Lechem Trzeciakowskim urodziła córkę Aleksandrę, która przyszła na świat w 1956 roku i wybrała karierę w psychologii. Natomiast ich syn, Zbyszek, urodził się w 1957 roku, a jego życie zakończyło się w 2006 roku. Zbyszek był pracownikiem Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, gdzie wnosił swój wkład w rozwój kulturalny i edukacyjny regionu.

Przypisy

  1. M.M. Fęglerski (red.), My z "Marcinka" Matura, Poznań 2004 r., s. 304.
  2. Grażyna Banaszkiewicz, Nagrody Miasta Poznania w dziedzinie kultury i sztuki za rok 1984. Dokończenie, w: Kronika Miasta Poznania, nr 4/1985 r., s. 84–85, ISSN 0137-3552.
  3. M. i L.M.L. Trzeciakowscy, W dziewiętnastowiecznym Poznaniu, wyd. pierwsze, Poznań 1982 r., s. 11.
  4. Wydawnictwo Miejskie Posnania, Laureaci nagród m. Poznania i województwa.

Oceń: Maria Trzeciakowska

Średnia ocena:4.65 Liczba ocen:9