Milan Kwiatkowski, urodzony 15 marca 1938 roku w Poznaniu, to wybitna postać w polskiej kulturze. Jego życie zakończyło się 22 czerwca 1999 roku w tym samym mieście, gdzie przyszedł na świat.
Był prazmistrzem w dziedzinie polonistyki, pełniąc rolę nauczyciela i wielu ról w teatrze, jako dramatopisarz oraz kierownik literacki. Dodatkowo, jego zainteresowania obejmowały teatroznawstwo, w którym osiągnął znaczące sukcesy.
Życiorys
Milan Kwiatkowski był osobą o bogatym dziedzictwie rodzinnym. Jego ojcem był Dymitr Bogdan, znany socjolog, natomiast matką Zofia Arendt, nauczycielka. Jego edukacja rozpoczęła się w VI Liceum Ogólnokształcącym im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu, gdzie rozwijał swoje zainteresowania literackie i artystyczne. W 1960 roku ukończył filologię polską na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza, a w trakcie studiów pełnił rolę prezesa Koła Polonistów, co potwierdza jego zaangażowanie w życie akademickie.
Po zakończeniu nauki, Kwiatkowski rozpoczął pracę w wydawnictwie „Pospress” oraz w magazynie itp., zdobywając cenne doświadczenie w branży. Prowadził także zajęcia z języka polskiego w Technikum Budowlanym, co świadczy o jego pasji do nauczania. W 1972 roku, zaangażował się w działalność teatralną, obejmując stanowisko kierownika literackiego w Teatrze im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie. Tam utworzył ruch młodzieżowy nazwany „Proscenium” w Poznaniu, co było dowodem na jego chęć integrowania młodych artystów.
Rok później, w 1973 roku, Kwiatkowski został kierownikiem literackim Teatru Nowego w Poznaniu, gdzie współpracował blisko z Izabellą Cywińską. Wzbogacił życie teatralne tego miejsca, będąc współautorem oraz redaktorem albumów takich jak „Teatr Nowy w Poznaniu 1923–1973” oraz „Teatr Nowy w Poznaniu 1973–1983”. Jego wszechstronność objawiła się w pisaniu scenariuszy do sztuk takich jak „Ojczyzna chochołów”, „Opłatki polskie” oraz „Aktorki”. Kwiatkowski pisał również liczne artykuły naukowe dotyczące teatru, w tym te poświęcone twórczości Emila Zegadłowicza.
Jego prace były publikowane w renomowanych czasopismach, takich jak Kamen, Akcent, Kronika Wielkopolski, Kronika Miasta Poznania oraz Przekrój, co potwierdza jego znaczącą rolę w polskiej kulturze literackiej. Po jego śmierci, Milan Kwiatkowski został pochowany na cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w teatrze i literaturze.
Upamiętnienie
Milan Kwiatkowski aż do chwili swojego odejścia był mieszkańcem osiedla Piastowskiego usytuowanego w poznańskich Ratajach. W dniu 9 czerwca 2020 roku Rada Miasta Poznania, na wniosek radnego Miasta Poznania, Łukasza Kapustki, przyjęła uchwałę, która nadaje imię Kwiatkowskiego skwerowi zlokalizowanemu w tej okolicy. Znajduje się on obok ronda Rataje, w miejscu, gdzie krzyżują się ulice Bolesława Krzywoustego oraz Ludwika Zamenhofa. Można go znaleźć pod nazwą skweru, który upamiętnia jego życie oraz osiągnięcia.
Przypisy
- Mamy skwer im. Milana Kwiatkowskiego - Ratajska Telewizja Kablowa [online], rtk.poznan.pl [dostęp 23.11.2020 r.]
- Kwiatkowski Milan-Prot – miejsce pochówku [dostęp 10.02.2019 r.]
- Kwiatkowski Milan-Prot [online] [dostęp 02.02.2021 r.]
- Milan Kwiatkowski [online] [dostęp 02.02.2021 r.]
- Jan Janusz Tycner, Jacek Wiesiołowski, Wspomnienie o Milanie Kwiatkowskim, w: Kronika Miasta Poznania, nr 3/2001, s. 391-398, ISSN 0137-3552
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Zofia Szweykowska-Kulińska | Wojciech Florek | Bogusław Drewniak | Maciej Wygralak | Waldemar Wołyński | Agnieszka Vetulani-Cęgiel | Bronisław Młodziejowski (biolog) | Włodzimierz Szafrański | Władysław Kot | Wojciech Jaroszewski | Jerzy Krasuski | George Modelski | Ewa Kraskowska | Jan Zamojski (ur. 1956) | Marek Kwiek (filozof) | Franciszek Gajb | Krzysztof Pietkiewicz | Rafał Drozdowski | Jerzy Dobrzycki (historyk nauki) | Tomasz BłaszczyńskiOceń: Milan Kwiatkowski