Psarskie (Poznań)


Psarskie to mała, peryferyjna część Poznania, która znajduje się w obrębie osiedla samorządowego Kiekrz. Obszar ten ulokowany jest na północno-zachodnim skraju miasta, co czyni go miejscem o kameralnym charakterze.

To lokalizacja, która łączy w sobie bliskość do miejskich udogodnień i jednocześnie spokojną atmosferę, idealną dla osób poszukujących wypoczynku w pobliżu większego ośrodka miejskiego.

Położenie

Psarskie, zlokalizowane w rejonie Poznania, nie ma ściśle określonych granic. W tradycji uważa się, że jego część obejmuje zabudowania usytuowane wzdłuż ulic: Psarskie, Łagiewnickiej, Złotnickiej oraz Słodyńskiej.

Obszar ten położony jest na dziale wodnym – z jednej strony znajduje się Bogdanka, której źródła znajdują się w sąsiedztwie, a z drugiej płynie Samica Obornicka, pobierająca wodę z pobliskiego Jeziora Kierskiego.

Okolica charakteryzuje się dużymi połaciami lasów oraz stosunkowo podmokłym terenem, co dodaje jej naturalnego uroku.

Historia

W rejonie dzisiejszego Psarskiego, podczas wczesnej epoki żelaza, utworzono cmentarzysko kultury łużyckiej, którego ślady odkryto przypadkowo w 1964 roku przy ulicy Koszalińskiej oraz Słupskiej. Miejsce to, noszące swoją nazwę w odniesieniu do historycznych tradycji, stało się dawną osadą, w której żyli psarze książęcy, zajmujący się zarówno hodowlą, jak i tresurą psów myśliwskich.

Warto zauważyć, że zapis samej nazwy miejscowości przeszedł z czasem pewne zmiany. W dokumentach historycznych można znaleźć różne formy, takie jak: Psarske z 1387 roku, Psarskye z 1423 roku oraz Psarskie z 1426 roku. Te różnice świadczą o długotrwałej historii tego miejsca.

W czasach nowożytnych, wieś ta stała się własnością komandorii joannitów w Poznaniu, a pod koniec XVI wieku znajdowała się w granicach powiatu poznańskiego w województwie poznańskim. W 1940 roku, podczas okupacji niemieckiej, Psarskie zostało włączone w granice Poznania, stając się częścią większej aglomeracji, obok kilku innych ówczesnych osad podmiejskich.

Współcześnie

Psarskie to miejscowość, która w znacznym stopniu zachowała swoją historyczną architekturę wiejską. Jednocześnie można zaobserwować rosnącą liczbę nowych budynków jednorodzinnych, które wprowadzają nowoczesny element do tradycyjnego pejzażu.

Przyroda

Obszar o wysokiej wartości przyrodniczej, znany jako Psarskie, był chroniony od maja 1994 roku jako użytek ekologiczny. To miejsce zajmowało powierzchnię 77 hektarów, z czego 41 hektarów znajdowało się w granicach Poznania.

W ramach tej ochrony, zlikwidowany już użytek koncentrował się głównie na zachowaniu terenu bagiennego oraz bogatych ekosystemów, takich jak torfowiska niskie, szuwary i torfianki.

Komunikacja

Psarskie jest dobrze skomunikowane dzięki linii autobusowej MPK Poznań, jak również Rokbusu. Dostępne są linie 186, 833, 834, 835, 836 oraz 837, co zapewnia mieszkańcom oraz podróżującym wygodny transport w regionie.

Na obszarze dzielnicy, północna obwodnica kolejowa Poznania jest połączona z linią kolejową Poznań – Szczecin. Istotnym punktem na tej trasie jest pobliska stacja Kiekrz, która ułatwia podróże nie tylko do stolicy Wielkopolski, ale również w kierunku Szczecina. Z tego miejsca pasażerowie mogą łatwo przesiąść się na inne połączenia kolejowe w regionie.

Warto również zwrócić uwagę na bliskość stacji w Kiekrzu, co sprawia, że podróże stają się jeszcze bardziej dostępne dla mieszkańców Psarskiego.

Przypisy

  1. Reorganizacja układu linii autobusowych w rejonie Smochowic, Kiekrza i gminy Rokietnica - od 1 stycznia 2023 r. [online], www.ztm.poznan.pl [dostęp 27.04.2023 r.]
  2. Atlas historyczny Polski. Wielkopolska w drugiej połowie XVI wieku. Część II. Komentarz. Indeksy, Warszawa 2017 r., s. 248.
  3. Jarmila Kaczmarek, Archeologia północno-zachodniej części Poznania, w: Kronika Miasta Poznania, nr 3/2013 r., s. 16, ISSN 0137-3552
  4. Bogdan Walczak, Co mówią nazwy?, w: Kronika Miasta Poznania, nr 3/2013 r., s. 66, ISSN 0137-3552
  5. Sławomir Janyszek, Magdalena Szczepaniak-Janyszek, Władysław Danielewicz, Dorota Wrońska-Pilarek, W dolinie Bogdanki, w: Kronika Miasta Poznania, nr 3/2002 r., Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2002 r., s. 210, ISSN 0137-3552
  6. Dz.U. 1950 nr 48 poz. 436

Oceń: Psarskie (Poznań)

Średnia ocena:4.79 Liczba ocen:22