Aniela Sławska


Aniela Sławska, urodzona 2 sierpnia 1918 roku w Poznaniu, to postać znana w świecie kultury i sztuki w Polsce. Była nie tylko utalentowanym historykiem sztuki, ale także pełniła funkcję kustosza, co świadczy o jej ogromnej pasji i zaangażowaniu w tej dziedzinie.

Przez lata swojej kariery, Sławska zyskała uznanie za swoją pracę i wkład w rozwój polskiej sztuki, aż do swojego odejścia 25 maja 1997 roku, również w Poznaniu.

Życiorys

Aniela Sławska przyszła na świat w rodzinie Stanisława i Izabeli z domu Motty (1892–1975). Była wnuczką znanego prawnika, Jana Motty’ego. Miała jedną starszą siostrę, Marię (1916–1977). Wczesne lata życia spędziła w Gdańsku, gdzie jej ojciec pełnił funkcję delegata polskiego rządu w Radzie Portu. W 1937 roku zakończyła naukę w Liceum Generałowej Zamoyskiej w Poznaniu, a następnie rozpoczęła studia na Wydziale Historii Sztuki na Uniwersytecie Poznańskim. Niestety, w 1939 roku musiała przerwać naukę z powodu wybuchu II wojny światowej.

W okresie okupacji pracowała w sklepie cukierniczym oraz jako buchalter w banku. W tym czasie zajmowała się również pisaniem bajek, do których sama tworzyła ilustracje. Po wojnie, 23 lutego 1945 roku, rozpoczęła pracę w Muzeum Wielkopolskim, będąc jedną z pierwszych osób, które weszły do gmachu po usunięciu Niemców. Aniela szczególnie interesowała się malarstwem oraz rzeźbą średniowieczną. W 1947 roku, ukończywszy przerwane studia, obroniła pracę magisterską na temat „Wystroje wielkopolskich kościołów OO. Reformatów i twórczość reformatorskiego snycerza Antoniego Schultza”.

Później, w 1950 roku, objęła stanowisko kustosza Działu Malarstwa Polskiego XVI–XVIII wieku. Wraz z Teresą Ruszczyńską prowadziła redakcję Katalogu Zabytków Sztuki Województwa Poznańskiego, którego efektem były 29 zeszytów publikowanych w latach 1958–1980. Aniela była również organizatorką wielu wystaw oraz autorką licznych prac naukowych dotyczących muzealnych zabytków. Jej zainteresowania zaprowadziły ją na liczne wyjazdy naukowe do Francji i Szwecji, gdzie wygłaszała wykłady. Dodatkowo, prowadziła zajęcia z historii sztuki na Akademii Muzycznej w Poznaniu.

Aniela Sławska była aktywnym członkiem Komisji Historii Sztuki Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk oraz honorowym członkiem Stowarzyszenia Historyków Sztuki. Warto również wspomnieć, że z jej inicjatywy do katedry poznańskiej sprowadzono ołtarz z Góry Śląskiej, który do dziś pozostaje głównym ołtarzem katedralnym. W zamian za to przeprowadzono gruntowny remont kościoła w Górze. Niestety, podczas prac w terenie, Aniela nabawiła się astmy, która przyczyniła się do jej zgonu.

Zmarła w Poznaniu, a jej pogrzeb odbył się 2 czerwca 1997 roku; w ceremonii wziął udział m.in. prof. Janusz Ziółkowski. Spoczywa na cmentarzu junikowskim (pole 26-4-11). Aniela była bratanicą Marii Wicherkiewicz, a jej stryj, Roger Sławski, był architektem.

Ordery i odznaczenia

Aniela Sławska została odznaczona wieloma nagrodami, które potwierdzają jej znaczący wkład w życie społeczne oraz zawodowe. Wśród nich wyróżniają się:

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1970 roku,
  • Złoty Krzyż Zasługi, przyznany 19 lipca 1955 roku,
  • Srebrny Krzyż Zasługi, otrzymany 13 października 1948 roku,
  • Medal 10-lecia Polski Ludowej, nadany 28 lutego 1955 roku.

Przypisy

  1. Aniela Izabela Sławska M.J. Minakowski, Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 15.07.2024 r.]
  2. a b c d Anna A. Dobrzycka, Co Pozostało - Aniela Sławska. Matura 1936/37 klasa A [online], copozostalo.pl [dostęp 15.07.2024 r.]
  3. Plan Poznania - Cmentarze [online], www.poznan.pl [dostęp 15.07.2024 r.]
  4. Hanna Mukułowska-Au, Motty'owie Sławscy Mukułowscy, Pallotinum, Poznań, 2015, s. 100–110, 221, ISBN 978-83-7014-747-1.
  5. Aniela Sławska (1918–1997) in memoriam.
  6. M.P. z 1955 r. nr 96, poz. 1298 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  7. M.P. z 1948 r. nr 76, poz. 671 „za zasługi na polu zabezpieczenia zabytków kulturalnych”.
  8. M.P. z 1955 r. nr 103, poz. 1410 - Uchwała Rady Państwa z dnia 28.02.1955 r. nr 0/350 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
  9. Anna Dobrzycka, In memoriam. Aniela Sławska (1918–1997), „Kronika miasta Poznania”, 1997, nr 3, s. 359–362.

Oceń: Aniela Sławska

Średnia ocena:4.63 Liczba ocen:6