Czesław Łagoda to postać o bogatej historii, której życie było blisko związane z wydarzeniami kluczowymi dla Polski. Urodził się 30 czerwca 1897 roku w Poznaniu, a swoje życie zakończył 8 października 1963 roku w Gorzowie Wielkopolskim.
Był on podporucznikiem pilotem Wojska Polskiego, a jego wojskowa kariera odnosiła się do wielu znaczących epok w historii Polski. Czesław Łagoda miał również doświadczenie jako żołnierz armii cesarstwa niemieckiego, co w kontekście jego późniejszych działań nabiera dodatkowego znaczenia.
Warto zaznaczyć, że brał czynny udział w powstaniu wielkopolskim, które miało istotny wpływ na kształtowanie się granic państwa polskiego. Ponadto, jego zaangażowanie w wojnę polsko-bolszewicką podkreśla jego rolę w obronie suwerenności kraju.
Czesław Łagoda został uhonorowany Orderem Virtuti Militari, co świadczy o jego odwadze oraz poświęceniu dla ojczyzny, a jego życie stanowi przykład losów wielu Polaków, którzy walczyli o wolność i niepodległość kraju.
Życiorys
Czesław Łagoda był synem Jana oraz Małgorzaty z Jeżewskich. Po ukończeniu szkoły handlowej w Poznaniu, w dniu 2 czerwca 1916 roku został powołany do armii cesarstwa niemieckiego. Przeszedł służbę w artylerii polowej, a następnie, już 3 października 1916 roku, został przeniesiony do Luftstreitkräfte, where he was assigned to the 14th Aviation Squadron (Fliegerkompanie), where he underwent flight training.
Po zakończeniu szkolenia walczył w jednostkach lotniczych na froncie zachodnim. 12 lutego 1918 roku został skierowany na specjalistyczny kurs w Brzegu, który zakończył 10 listopada. Po powrocie, zgłosił się do wojska wielkopolskiego, biorąc udział w powstaniu wielkopolskim. Jako doświadczony lotnik, w marcu 1919 roku otrzymał przydział do 3. wielkopolskiej eskadry lotniczej.
W dniu 14 października 1919 roku wyjechał na Front Litewsko-Białoruski i brał udział w walkach podczas wojny polsko-bolszewickiej. 28 października, w towarzystwie kpr. obs. Kazimierza Szczepańskiego, przeprowadził bombardowanie pozycji Armii Czerwonej. W trakcie tego lotu również zrealizowali rozpoznanie i zrobili zdjęcia jednostek przeciwnika.
Dnia 17 kwietnia, razem z ppor. obs. Konstantym Koziełło, wziął udział w zorganizowanym nalocie na nieprzyjacielskie lotnisko w Sławnoje, skąd startowały myśliwce Armii Czerwonej. 1 maja, w załodze z pchor. obs. Kazimierzem Giełdą, przeprowadził lot rozpoznawczy na trasie Borysów — Pryjamino, bombardując także stację kolejową w Pryjamino. Podczas tego działania zostali zaatakowani przez cztery wrogie myśliwce, jednakże polskim lotnikom udało się obronić przed zestrzeleniem i bezpiecznie powrócić na własne lotnisko, mimo uszkodzenia samolotu. Samolot DFW C.V, którym latali, nie nadawał się do dalszych lotów i wymagał remontu.
Wyróżnił się odwagą i determinacją podczas obrony Mińska w maju 1920 roku, wykonując ponad 10 lotów bojowych, z których jeden zakończył się przymusowym lądowaniem w płonącym samolocie na ziemi niczyjej. 14 maja 1920 roku objął stanowisko szefa pilotów oraz oficera technicznego w 14 eskadrze wywiadowczej. Łącznie zrealizował 60 lotów bojowych, staczając się w 6 walkach powietrznych.
Po zakończeniu działań wojennych, służył w 3. pułku Lotniczym, z którego został 22 czerwca 1921 roku urlopowany bezterminowo. Dnia 7 lipca 1926 roku został awansowany na stopień podporucznika, z datą starszeństwa od 1 lipca 1925 roku i 4. lokatą w korpusie oficerów rezerwy aeronautycznych. Czesław Łagoda zmarł 8 października 1963 roku, a jego miejsce spoczynku mieści się na Cmentarzu Komunalnym w Gorzowie Wielkopolskim.
Ordery i odznaczenia
Czesław Łagoda, uznany za dzielnego żołnierza, został wyróżniony szeregiem prestiżowych nagród, które odzwierciedlają jego wyjątkową zasługę i oddanie w służbie wojskowej. Oto lista jego odznaczeń:
- Srebrny Krzyż Virtuti Militari nr 8082 – przyznany 27 lipca 1922,
- Krzyż Walecznych,
- Polowa Odznaka Pilota nr 95 – nadana 11 listopada 1928 „za loty bojowe nad nieprzyjacielem w czasie wojny 1918-1920”.
Przypisy
- Łagoda Czesław por. rez. pil.. bequickorbedead.com. [dostęp 22.03.2020 r.]
- Niestrawski t. II 2017 ↓, s. 293.
- Niestrawski t. II 2017 ↓, s. 198.
- Niestrawski t. II 2017 ↓, s. 99.
- Niestrawski t. I 2017 ↓, s. 244, 249, 256.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 27.10.1922 r., s. 808.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11.11.1928 r., s. 436.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 28 z 19.07.1926 r., s. 219.
- Romeyko 1933 ↓, s. 189.
- Zieliński, Wójcik 2005 ↓, s. 114.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Marek Idziński | Hipolit Jasiewicz | Wojciech Małecki (żołnierz) | Henryk Czapczyk | Alfons Radomski | Stanisław Konieczny (1928–2000) | Józef Balwiński | Lutosław Stypczyński | Mieczysław Ceglarek | Władysław Filipiak (saper) | Stefan Andrzejewski | Czesław Michalski (1893–1940) | Halina Cimino | Franciszek Ludwik Frezer | Kazimierz Dudek | Ryszard Dembiński (rotmistrz) | Wiktor Wielkopolanin-Nowakowski | Maciej Krokos | Wiktor Czysz | Michał DzierzgowskiOceń: Czesław Łagoda