Kazimierz Dudek urodził się 28 lutego 1927 roku w Poznaniu. Był on postacią, która na trwałe wpisała się w historię Polski jako funkcjonariusz aparatu bezpieczeństwa. Po wielu latach służby zmarł 28 sierpnia 2012 roku w Olsztynie. W czasie swojej kariery dosłużył się stopnia generała brygady Milicji Obywatelskiej, co podkreśla znaczenie jego roli w strukturach zabezpieczeń państwowych.
Życiorys
Urodził się jako syn Piotra i Józefy. W 1952 roku uzyskał tytuł magistra prawa na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu, co otworzyło przed nim drzwi do kariery akademickiej. Jego pierwszą rolą zawodową była funkcja wykładowcy w Szkole Międzywojewódzkiej WUBP w Poznaniu.
Następnie Dudek pełnił obowiązki starszego wykładowcy w Katedrze Polityczno-Wychowawczej Historii Ruchu Robotniczego w tej samej szkole w latach 1953-1954. Po tym okresie w latach 1954-1955 pracował jako wykładowca oraz kierownik Katedry Historii KPZR w Krajowym Ośrodku Szkolenia MBP w Gdańsku.
W latach 1955-1956 był wykładowcą w Ośrodku Szkolenia KdsBP w Gdańsku, a jego kariera w strukturach milicyjnych rozpoczęła się w roku 1956, kiedy to objął funkcję starszego oficera śledczego oraz kierownika Samodzielnej Sekcji Śledczej KW MO w Gdańsku.
W kolejnych latach jego odpowiedzialności wzrastały; był zastępcą naczelnika Wydziału Śledczego KW MO w Gdańsku (1958-1965), a następnie naczelnikiem Wydziału Kontroli Ruchu Granicznego tegoż wojewódzkiego urzędu (1965-1970). W latach 1970-1972 pełnił rolę zastępcy komendanta wojewódzkiego MO ds. SB w Gdańsku, a następnie I zastępcy komendanta wojewódzkiego MO ds. SB w Olsztynie (1972-1975).
Dudek kontynuował swoją karierę jako zastępca komendanta wojewódzkiego MO ds. SB w Olsztynie (1975-1980), a następnie jako komendant wojewódzki MO oraz szef WUSW w Olsztynie (1981-1990). 17 września 1987 roku otrzymał stopień generała brygady MO, a jego kariera zakończyła się w momencie zwolnienia go 5 lutego 1990 roku.
Był członkiem takich organizacji jak ZWM, ZMP oraz PZPR. W czasie pogrzebu Kazimierza Dudka obecność policyjnej asysty honorowej wywołała protesty ze strony byłych opozycjonistów, którzy widzieli w nim osobę odpowiedzialną za represyjne działania w okresie stanu wojennego.
Odznaczenia
Kazimierz Dudek posiadał szereg znaczących odznaczeń, które odzwierciedlają jego wkład w służbę dla kraju. Wśród nich wyróżniają się:
- złoty Krzyż Zasługi,
- brązowy medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
- srebrny medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
- medal 30-lecia Polski Ludowej,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- złota odznaka „W służbie narodu”,
- order Sztandaru Pracy II klasy,
- medal im. Ludwika Waryńskiego (1988).
Przypisy
- Pogrzeb esbeka z najwyższymi honorami. niezalezna.pl, 05.09.2012 r.
- "Gazeta Olsztyńska", nr 203, 31.08.2012 r., s. 34 (nekrolog).
- „Życie Partii”, nr 8 (526), 19.04.1989 r., s. 21.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Franciszek Ludwik Frezer | Halina Cimino | Czesław Michalski (1893–1940) | Stefan Andrzejewski | Czesław Łagoda | Marek Idziński | Hipolit Jasiewicz | Wojciech Małecki (żołnierz) | Henryk Czapczyk | Alfons Radomski | Ryszard Dembiński (rotmistrz) | Wiktor Wielkopolanin-Nowakowski | Maciej Krokos | Wiktor Czysz | Michał Dzierzgowski | Klemens Kołaczkowski | Zygmunt Moszczeński | Ignacy Stachowiak | Józef Śron | Jerzy CegielskiOceń: Kazimierz Dudek