Czesław Michalski, urodzony 17 lipca 1893 roku w Poznaniu, był postacią o znaczącym dorobku, który jednak został tragicznie przerwany. Zmarł on między 13 a 14 kwietnia 1940 roku w Katyniu, miejscu, które stało się symbolem brutalnych wydarzeń historycznych. Jako porucznik piechoty rezerwy Wojska Polskiego, Michalski odznaczył się w czasie swojej służby wojskowej, stając się jednym z wielu bohaterów narodowych. Jego poświęcenie i odwaga zostały uhonorowane przez nadanie mu Krzyża Walecznych, odznaczenia przyznawanego żołnierzom za wyjątkowe zasługi w obronie ojczyzny. Warto przypomnieć o jego życiu i czynach.
Życiorys
Czesław Michalski urodził się 17 lipca 1893 roku w Poznaniu, w rodzinie Józefa i Pelagii ze Smukowskich. Był absolwentem Szkoły Handlowej w Poznaniu, a swoją działalność społeczną rozpoczął jako członek „Sokoła” oraz Polskiej Organizacji Wojskowej. Jego aktywność obejmowała uczestnictwo w powstaniu wielkopolskim oraz powstaniach śląskich.
W dniu 1 kwietnia 1920 roku został zatwierdzony w stopniu porucznika z grupy byłej armii niemieckiej, z datą ustalenia starszeństwa na 1 czerwca 1919 roku. W październiku 1920 roku przeniesiono go z Urzędu Likwidacyjnego dla byłej niemieckiej Komendy Obwodowej w Poznaniu do PKU Poznań, gdzie pełnił funkcję oficera ewidencyjnego miasta Poznania. W 1923 roku był oficerem rezerwy 29 pułku piechoty, a w 1934 roku przydzielono go do 56 pułku piechoty pod PKU Poznań-Miasto.
W okresie międzywojennym Michalski działał jako wójt w Puszczykowie. Niestety, podczas kampanii wrześniowej został aresztowany przez Sowietów. Zgodnie z informacjami z kwietnia 1940 roku, był jeńcem obozu kozielskiego. Między 11 a 12 kwietnia 1940 roku przekazano go do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD, co znajduje potwierdzenie w liście wywózkowym 022/1 pozycja 93, nr akt 2717 z 09.04.1940. Został zamordowany przez NKWD w lesie katyńskim między 13 a 14 kwietnia 1940 roku.
Jego identyfikację przeprowadzono podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943 roku. Odnotowano go w dzienniku ekshumacji z dnia 08.05.1943, nr 1497. Figuruje również na liście AM-207-14971 oraz w Komisji Technicznej PCK: GARF-51-01497. Przy szczątkach Michalskiego znaleziono między innymi książeczkę wojskową, dowód nadania Medalu Niepodległości, dwa listy oraz medalik z łańcuszkiem. Ponadto, jest zawarty na liście ofiar opublikowanej w Gońcu Krakowskim nr 116 oraz Nowym Kurierze Warszawskim nr 127 z 1943 roku.
W Archiwum Robla zachował się notatnik należący do ppor. piech. rez. Kazimierza Wegenke, w którym obok nazwiska z adresem widnieje adnotacja – „wójt Puszczyków”. 18 kwietnia 1922 roku Michalski ożenił się z Zofią z domu Malcahn, która urodziła się 23 kwietnia 1894 roku w Poznaniu.
W 2007 roku, 5 października, minister obrony narodowej Aleksander Szczygło pośmiertnie mianował go na stopień kapitana, a awans ogłoszono 9 listopada tego samego roku w Warszawie podczas uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Ordery i odznaczenia
Czesław Michalski był postacią, której zasługi dla Polski zostały docenione poprzez różne odznaczenia i wyróżnienia. W jego życiu znalazły się istotne nagrody, które świadczą o jego oddaniu dla kraju.
- Krzyż Walecznych,
- Medal Niepodległości – przyznany 17 marca 1938 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
- Krzyż Kampanii Wrześniowej – przyznany pośmiertnie 1 stycznia 1986 roku.
Znaczące jest również to, że 21 czerwca 1938 roku Czesław Michalski ponownie złożył wniosek o przyznanie Krzyża i Medalu Niepodległości, lecz niestety jego prośba o Krzyż Niepodległości nie została spełniona.
Przypisy
- Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 05.10.2007 r. w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie.
- Listy katyńskie w zasobie Archiwum Państwowego w Lublinie – Archiwum Państwowe w Lublinie [online] [dostęp 17.03.2019 r.]
- a b c Kartoteka ewidencji ludności 1870–1931 : Michalski Czesław i Michalski zd. Malcahn, Zofja. Archiwum Państwowe w Poznaniu. [dostęp 08.12.2021 r.]
- a b c Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 08.12.2021 r.]
- a b c d УБИТЫ В КАТЫНЬ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, s. 481.
- JędrzejJ. Tucholski JędrzejJ., Mord w Katyniu, 1991, s. 169.
- Kiński i inni, Katyń, Księga Cmentarna, 2000, s. 395.
- Auswaertiges Amt – Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943, s. 207.
- „Dziennik Personalny” (R.2, nr 9), MSWojsk., 05.03.1921 r., s. 369.
- „Dziennik Personalny” (R.1, nr 39), MSWojsk., 13.10.1920 r., s. 1043.
- Rocznik Oficerski, Warszawa: MSWojsk., 1923, s. 210.
- Rocznik Oficerski Rezerw, Warszawa: MSWojsk., 1934, s. 510.
- J.J. Tucholski J.J., op cit, s. 641.
- na Lubelskich Listach Katyńskich widnieje błędny wpis - Krzyż Niepodległości.
- M.P. z 1938 r. nr 64, poz. 72.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Stefan Andrzejewski | Czesław Łagoda | Marek Idziński | Hipolit Jasiewicz | Wojciech Małecki (żołnierz) | Henryk Czapczyk | Alfons Radomski | Stanisław Konieczny (1928–2000) | Józef Balwiński | Lutosław Stypczyński | Halina Cimino | Franciszek Ludwik Frezer | Kazimierz Dudek | Ryszard Dembiński (rotmistrz) | Wiktor Wielkopolanin-Nowakowski | Maciej Krokos | Wiktor Czysz | Michał Dzierzgowski | Klemens Kołaczkowski | Zygmunt MoszczeńskiOceń: Czesław Michalski (1893–1940)