Ignacy Stachowiak

---

Życiorys

Ignacy Stachowiak był nie tylko dowódcą zwycięskiej bitwy w obronie Białegostoku, która miała miejsce 15 września 1939 roku, ale również znaczącą postacią w dziejach polskiego łowiectwa. Był żołnierzem Armii Krajowej, a także zaangażowanym popularyzatorem wiedzy na temat kultury łowieckiej.

W swojej karierze Stachowiak był aktywnym działaczem Polskiego Związku Łowieckiego. Jako członek Międzynarodowej Rady Łowiectwa i Ochrony Zwierzyny (CIC), przyczynił się do wielu ważnych inicjatyw związanych z ochroną i zarządzaniem zwierzyną. W latach 1949-1970 zasiadał w Państwowej Radzie Ochrony Przyrody, a w latach 1951-1970 pełnił funkcję Łowczego Wojska Polskiego.

Jego pasja do łowiectwa była widoczna nie tylko w działaniach na rzecz organizacji, ale również poprzez ponad 30-letnią obecność w Radzie Nadzorczej Spółdzielni „Jedność Łowiecka”. Jako Sędzia Sportowy Klasy Państwowej, Stachowiak stał się również ważnym działaczem Polskiego Związku Strzelectwa Sportowego, gdzie przez 10 lat pełnił rolę Wiceprzewodniczącego Komisji Spraw Sędziowskich oraz był członkiem naczelnych władz PZŁ w latach 1949-1996.

Ignacy Stachowiak był także twórcą podstaw polskiego strzelectwa myśliwskiego, wdrażając innowacyjne rozwiązania techniczne w strzelaniu do rzutków. Cieszył się dużym uznaniem jako organizator i dyrektor polskich ekspozycji na Międzynarodowych Wystawach Trofeów Łowieckich, które były wyróżniane i nagradzane. Jako ekspert CIC w dziedzinie trofeistyki, Stachowiak wprowadził nowe zasady pomiaru i wyceny poroży łosia europejskiego, co stanowiło ważny krok w tej dziedzinie.

Jego wkład w łowiectwo był ogromny, a współpraca przy tworzeniu wzorów formuł wyceny trofeów łowieckich dla europejskiej zwierzyny grubej, przyjętych w 1975 roku przez XXII Zgromadzenie CIC, świadczy o jego znaczeniu w tej branży. Ignacy Stachowiak został pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie, na kwaterze 22E-6-7, pozostawiając po sobie trwały ślad w historii polskiego łowiectwa.

Konkurs

Od 1985 roku odbywa się Krajowy Konkurs Kół Łowieckich w Strzelaniach Myśliwskich, którego patronem jest płk Ignacy Stachowiak. Organizowany przez Zarząd Główny Polskiego Związku Łowieckiego, ma miejsce w weekend na przełomie maja i czerwca.

Konkurs ten ma charakter coroczny, w którym uczestniczą koła łowieckie, które w poprzednim roku zdobyły zespołowe zwycięstwa na zawodach okręgowych, dawniej znanych jako wojewódzkie. Stanowi on niezwykle ważny sprawdzian poziomu szkolenia strzeleckiego w podstawowych jednostkach Związku.

Oprócz oceny umiejętności, konkurs pełni również funkcję propagacyjną, szerzącą wiedzę o strzelectwie myśliwskim i ogólnym łowiectwie. W 1998 roku, Zarząd Główny PZŁ zdecydował o nadaniu nazwy temu wydarzeniu, honorując zasługi płk Ignacego Stachowiaka dla polskiego łowiectwa.

Ordery i odznaczenia

ordery

Wśród licznych odznaczeń, które otrzymał Ignacy Stachowiak, znalazły się prestiżowe nagrody przyznawane za zasługi wobec kraju. W roku 1967 został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 1983 roku Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

odznaczenia państwowe

Lista odznaczeń państwowych, które przyznano Ignacemu Stachowiakowi, jest długa i bogata. W 1926 roku otrzymał Medal za Ratowanie Ginących. Dalsze wyróżnienia to Medal za Warszawę 1939–1945 z 1946 roku, a także Medal Zwycięstwa i Wolności 1945, przyznany również w 1946. W 1947 roku został odznaczony Krzyżem Walecznych. Otrzymał także Srebrny Krzyż Zasługi (1946) oraz Złoty Krzyż Zasługi (1959). Wśród medali sił zbrojnych znalazły się te przyznane w różnych latach: brązowy medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” w 1951, srebrny w 1955 oraz złoty w 1968. Dodatkowo w 1967 roku odebrał Medal „Za zasługi dla obronności kraju” – brązowy, a w 1968 – srebrny. W 1989 roku przyznano mu Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939”.

łowieckie

W dziedzinie łowiectwa, Ignacy Stachowiak także zdobył wiele odznaczeń, w tym Medal Zasługi Łowieckiej – brązowy oraz srebrny, a także złoty medal w 1952 roku. Wyróżnienie „Złom” zdobył w 1954. W późniejszych latach uhonorowano go medalami za zasługi dla rozwoju łowiectwa na Lubelszczyźnie (1973) oraz dla wielkopolskiego łowiectwa (1974). W tym samym roku odebrał Srebrną Odznakę Honorową Związku Łowieckiego Słowenii i Odznakę 50-lecia Czechosłowackiego Związku Myśliwskiego. W 1986 roku zyskał godność Członka Honorowego Polskiego Związku Łowieckiego, a w 1983 roku jako pierwszy polski myśliwy otrzymał Medal św. Huberta.

inne

W zakresie innych osiągnięć Stachowiak był uhonorowany medalem „Zasłużony dla spółdzielczości”, a także odznakami za zasługi dla województw: warszawskiego i poznańskiego. Otrzymał również Odznakę „Zasłużony Obywatel Miasta Poznania”, Złotą odznakę „Zasłużony Białostocczyźnie – za wrzesień 1939” oraz Złoty medal Armii Krajowej.

Publikacje

Ignacy Stachowiak jest autorem wielu publikacji, które miały znaczący wpływ na rozwój wiedzy w dziedzinie łowiectwa. Jego prace obejmują różnorodne tematy oraz są skierowane do specjalistów oraz pasjonatów tej dziedziny.

• Wycena trofeów łowieckich – podręcznik, wydany przez Zarząd Główny Polskiego Związku Łowieckiego, Warszawa: wydanie I – 1985, wydanie II – 1994,
• Strzelectwo myśliwskie w Polskim Związku Łowieckim – podręcznik, wydany przez Zarząd Główny Polskiego Związku Łowieckiego, Warszawa: 1986,
• Ignacy Stachowiak i jego opowiadania, opracowane i wydane przez Barbarę Nowakowską, Warszawa: 2010 (pośmiertnie),
• liczne artykuły publikowane w czasopiśmie „Łowiec Polski”, w tym cykle dotyczące tematów takich jak: Przyroda i łowiectwo w innych krajach, ABC balistyki myśliwskiej, ABC optyki oraz Zdarzenia niezwykłe.

---

Oceń: Ignacy Stachowiak

---