Kryspian Hille, urodzony 30 listopada 1923 roku w Poznaniu, to postać zapisująca się w historii jako generał brygady Wojska Polskiego. Jego życie zakończyło się 14 maja 1995 roku w Warszawie.
W trakcie swojej kariery wojskowej pełnił przez wiele lat funkcję szefa Wojsk Rakietowych i Artylerii Wojsk Obrony Powietrznej Kraju, co miało miejsce w latach 1970-1985. Ta rola była kluczowa w kontekście strategii obronnych kraju i rozwoju sił zbrojnych.
Życiorys
Kryspian Hille rozpoczął swoją edukację w gimnazjum w Śremie, gdzie do września 1939 roku ukończył zaledwie trzy klasy. W czasach okupacji zajmował się pracą jako tokarz i spawacz. W lutym 1945 roku podjął decyzję o wstąpieniu do Milicji Obywatelskiej, a już w czerwcu tego samego roku przeszedł do Wojsk Polskich. Jako podporucznik ukończył w 1947 roku Oficerską Szkołę Artylerii w Toruniu. Po ukończeniu edukacji odniósł awans i objął stanowisko dowódcy plutonu w 86 Łużyckim pułku artylerii OPL, który stacjonował w Warszawie.
W sierpniu 1948 roku objął funkcję dowódcy plutonu szkolnego w Oficerskiej Szkole Artylerii Przeciwlotniczej w Koszalinie, z kolei później zaangażował się w pracę w dowództwie Wojsk Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju. Od 1951 roku piastował stanowisko p.o. dowódcy, a od 1954 roku był dowódcą 85 pułku artylerii OPL w Wełnowcu.
W październiku 1955 roku został szefem sztabu 13 Dywizji Artylerii OPL w Bytomiu, a w latach 1956-1957 uczestniczył w kursie w Wojskowej Dowódczej Akademii Artylerii w Leningradzie. Po powrocie z tej instytucji, pełnił funkcję szefa wydziału szkolenia bojowego w szefostwie Artylerii OPL OK, pozostając w stopniu podpułkownika. W lipcu 1962 roku awansował na zastępcę szefa Artylerii OPK ds. liniowych, a w listopadzie 1966 roku został szefem artylerii 1 Korpusu Obrony Powietrznej Kraju w Warszawie.
Od września 1967 do lipca 1969 roku kształcił się w Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. K. Woroszyłowa w Moskwie. Po powrocie do kraju, objął stanowisko zastępcy szefa, a w maju 1970 roku został szefem Wojsk Rakietowych i Artylerii OPK, które piastował przez kolejne 15 lat. W październiku 1975 roku został mianowany generałem brygady; wręczenie nominacji odbyło się w Belwederze w obecności I sekretarza KC PZPR Edwarda Gierka oraz przewodniczącego Rady Państwa PRL, prof. Henryka Jabłońskiego.
W latach 1985-1987 pełnił funkcję szefa Misji Polskiej, będąc ministrem pełnomocnym w Komisji Nadzorczej Państw Neutralnych w Korei. W jesieni 1987 roku został pożegnany przez ministra obrony narodowej gen. armii Floriana Siwickiego i przeniesiony w stan spoczynku. Był autorem licznych publikacji dotyczących tematyki wojskowej oraz malarzem amatorem. Kryspian Hille zmarł w warszawskim szpitalu i został pochowany na Wojskowych Powązkach, na kwaterze G-2B-56. W ceremonii pogrzebowej wzięła udział delegacja Wojsk Polskich z dowódcą Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej, gen. dyw. Jerzym Gotowałą.
Odznaczenia
Kryspian Hille zdobył wiele prestigiousznych odznaczeń, które świadczą o jego wkładzie w rozwój kraju oraz służbie dla narodu. Oto lista odznaczeń, które otrzymał w ciągu swojej kariery:
- Order Sztandaru Pracy II klasy (1983),
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1972),
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1965),
- Złoty Krzyż Zasługi,
- Srebrny Krzyż Zasługi (1952),
- Medal 10-lecia Polski Ludowej,
- Medal 30-lecia Polski Ludowej,
- Medal 40-lecia Polski Ludowej,
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
- Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny,
- Brązowy Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny,
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
- Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
- Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
- Złota odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1979),
- Order Przyjaźni II klasy (Korea Północna) (1987).
Przypisy
- Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 18.11.2019 r.]
- 40-lecie ludowego Wojska Polskiego. „Nowiny”, s. 2, Nr 240 z 11.10.1983 r.
- Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, nr 10, 01.09.1979 r., s. 18.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Józef Starkowski | Kazimierz Człapka | Tadeusz Karlewicz | Alojzy Nowak (wojskowy) | Leszek Szreder | Kazimierz Sporny (pilot) | Zenon Jankowski | Henryk Majewicz | Juliusz Tym | Włodzimierz Sąsiadek | Witold Pic | Janusz Adamczak | Ignacy Tadeuszczak | Stanisław Milczyński | Piotr Kołodziejczyk | Stefan Górski | Herbert-Ernst Vahl | Emil Materne | Bronisław Zamiara | Karl Friedrich MertenOceń: Kryspian Hille