Ignacy Tadeuszczak

---

Życiorys

Urodziny Ignacego Tadeuszczaka miały miejsce w rodzinie składającej się z Jana i Michaliny ze Skulskich. Po ukończeniu szkoły powszechnej, zdecydował się na dalszą edukację, zapisując się na kursy elektromonterskie. W 1917 roku jego losy zmieniły się, gdy został powołany do armii niemieckiej, gdzie brał udział w walkach na frontach I wojny światowej.

Rok 1919 przyniósł mu nową drogę, gdy wstąpił do 3 pułku Strzelców Wielkopolskich. Tam zmagał się z nieprzyjacielem podczas wojny polsko-bolszewickiej, wykazując się odwagą i determinacją. W sierpniu 1920 roku, pełniąc rolę gońca dowódcy pułku, otrzymał ważne zadanie dostarczenia meldunku do II baonu 57 pp Wlkp. Mimo ostrzału nieustraszenie stawiał czoła niebezpieczeństwu, a gdy jego koń został zabity, nie wahając się, dotarł pieszo do baonu. Za ten heroiczny czyn został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.

Po zakończeniu wojny i demobilizacji Ignacy borykał się z problemami zawodowymi, często pozostając bez pracy, co nie było dla niego łatwe. W 1939 roku jednak ponownie został zmobilizowany i wziął udział w kampanii wrześniowej, walcząc w oddziałach Armii „Poznań”. Po wojnie przekierował swoje życie zawodowe, podejmując pracę w Studium Wojskowym Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Poznaniu.

Ostatnie lata jego życia spędzone były w Poznaniu, gdzie zmarł i został pochowany na cmentarzu Górczyńskim. W prywatnym życiu był żonaty z Marią z Owczarczaków, a z ich małżeństwa przyszły na świat dwie córki: Bożena i Wanda.

Ordery i odznaczenia

Ignacy Tadeuszczak został odznaczony wieloma wyróżnieniami, które świadczą o jego odwadze i zasługach. Wśród najważniejszych nagród, które otrzymał, znajdują się:

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 4631),
• Krzyż Walecznych (otrzymany trzykrotnie),
• Złoty Krzyż Zasługi.

---

Oceń: Ignacy Tadeuszczak

---