Tadeusz Karlewicz

---

Życiorys

Urodziny Tadeusza Karlewicz miały miejsce 14 marca 1893 roku w Poznaniu, w rodzinie Antoniego oraz Anny. Od młodych lat angażował się w różne działania, w tym szczególnie w powstanie wielkopolskie, gdzie brał udział z bronią w ręku. Od 9 stycznia 1919 roku pełnił obowiązki dowódcy plutonu, pełniąc służbę wartowniczą na lotnisku Ławica. Rozpoczął również działania bojowe, które miały miejsce w rejonie Szubina oraz Rynarzewa. W swojej roli jako dowódca kompanii, zdobył zarówno samolot, jak i pociąg pancerny pod Rynarzewem.

Od 7 lutego 1919 roku służył w batalionie wągrowieckim, który później przekształcił się w I batalion 4 Pułku Strzelców Wielkopolskich. W 1920 roku nastąpiło jego przeniesienie do 101 Rezerwowego Pułku Piechoty, który z czasem został przemianowany na 3 Pułk Syberyjski, a następnie na 84 Pułk Piechoty w 1921 roku. Jako dowódca 2. kompanii karabinów maszynowych, Karlewicz aktywnie uczestniczył w wojnie z bolszewikami.

Po zakończeniu konfliktu zbrojnego, kontynuował swoją służbę w 84 Pułku Piechoty w Pińsku. W dniu 3 maja 1922 roku, został zweryfikowany w stopniu porucznika, mając starszeństwo od 1 czerwca 1919 roku oraz zajmując 589. lokatę w korpusie oficerów piechoty. Dwa lata później, 1 grudnia 1924 roku, awansował na kapitana z datą starszeństwa 15 sierpnia 1924 roku oraz 186. lokatą w tym samym korpusie.

W lipcu 1929 roku Karlewicz został przeniesiony do kadry oficerów piechoty, równocześnie przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień w Kałuszu, gdzie miał odbyć praktykę poborową. Jednak już w następnym miesiącu oddano go do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI, a z końcem grudnia 1929 roku został przeniesiony w stan spoczynku. Po zakończeniu służby wojskowej, powrócił do swojej rodzinnej miejscowości.

Nieprzyjemne wydarzenia miały miejsce po 1 grudnia 1939 roku, gdy został osadzony w obozie przesiedleńczym w Poznaniu, a następnie przymusowo wysiedlony do Generalnego Gubernatorstwa. Zmarł 19 kwietnia 1966 roku, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu.

Ordery i odznaczenia

Tadeusz Karlewicz otrzymał kilka znaczących odznaczeń, które świadczą o jego zaangażowaniu i wkładzie w walkę o wolność oraz niepodległość. Wśród nich znajdują się:

• Krzyż Niepodległości – nadany 19 czerwca 1938 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
• Krzyż Walecznych,
• Wielkopolski Krzyż Powstańczy – przyznany 6 grudnia 1957 roku.

---

Oceń: Tadeusz Karlewicz

---